Συμπληρώνονται σήμερα 51 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που η τουρκική αρβύλα εισέβαλε βίαια στο νησί μας. Ο Αττίλας, με το κωδικοποιημένο μήνυμα «Η Αϊσέ πάει διακοπές», βεβήλωσε τα ιερά χώματα της πατρίδας μας.
Από εκείνο το καταραμένο πρωινό, το βόρειο τμήμα της Κύπρου παραμένει κατεχόμενο. Μια διαχωριστική γραμμή διχοτόμησε την πρωτεύουσα και η λέξη «προσφυγιά» μπήκε για πάντα στο κυπριακό λεξιλόγιο. Οι σειρήνες ηχούν κάθε χρόνο για να μας θυμίζουν τους αγνοούμενους, τους πρόσφυγες, τους αιχμαλώτους και τους εγκλωβισμένους μας.
Η ημέρα αυτή είναι εδώ για να κρατά τη μνήμη ζωντανή. Για να μας θυμίζει πως η πατρίδα μας είναι υπό κατοχή. Για να μας υπενθυμίζει ότι η επιστροφή δεν είναι σύνθημα, αλλά χρέος.
Οι πατεράδες μας, φεύγοντας από την Καρπασία, την Αμμόχωστο, την Κερύνεια, την Μόρφου άφησαν πίσω τους ένα κομμάτι της ψυχής τους. Κι αυτό το κομμάτι μας το άφησαν ως ιερή παρακαταθήκη, μέσα σε ένα τετράδιο που έγραφε:
«ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ».
Ως ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, δηλώνουμε απερίφραστα:
ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ.
